B6- ŞARKALİ ŞARRİ

6. ŞARKALİ-ŞARRİ (BİNKALİ-ŞARRİ)
Binkali-Şarri çok karışık ve huzursuz bir dönemde yönetimi devraldı.
Ona ait kitabelerde dedesinin muhteşem ünvanı görülmez.
Bu durum, Naram-Sin’den sonra, imparatorluğun uzak bölgelerinin geleceklerini güvence altına aldıkları fikrini vermektedir.
Nitekim taşıdığı mütevazi "Akkad kralı" ünvanı uzak ülkelerin elden çıkmış olduğunu gösterir.
Binkali-Şarri’den günümüze ulaşan bir vesikada: Elamlar’ın akınlarını geri püskürttüğünü, Amurru ülkelerine kadar sokulan Guti kavimlerinin başkanı Şarlak'ı esir aldığını ve Uruk'ta çıkan bir ayaklanmayı bastırdığı anlatılmaktadır.
Sargon'un son zamanlarında gördüğümüz Akkad ordularının en az üç cephede savaşmak zorunda kaldıkları
anlaşılıyor.
Şarkali-Şarri'nin 25 yıl devam eden idaresinden sonra Akkad Devleti’nin içinde bulunduğu kötü durumu, hiç bir şey Sümer Kral Listesi kadar açık bir şekilde ifade etmez.
Listede bu kraldan sonra kim kraldı, kim değildi? Sorusunun cevabı yazılıdır.
Sonra da İgigi, Nanum, İmi, Elulu isimlerinin karşısına sadece 3 rakamı yazılmıştır.
 Böylece Sümerli Kâtip bize Binkali-Şarri'nin ölümünü izleyen günlerde dört şahsın kendilerini kral ilân ettiklerini ve bunlar arasındaki mücadelenin üç sene sürdüğünü anlatmak istemiştir.
Bu şahıslardan hangisi tahtın meşru varisi idi, bilmiyoruz.
Fakat kral listesinde, Babilonya’ya bir asır kadar hâkim oldukları için Guti krallarının isimleri de vardı.
Bu isimlerden, dördüncü kral Şargali-Şarri vesikalarında adı geçen Şarlak, altıncı kral ise Elulmeş’tir.
Bu son isim, karışık bir dönemde krallık iddia eden dört kişiden sonuncusu, yani Elulu olarak kabul edilmektedir.
Fakat Guti başkanının başarısı geçici olmalıdır, çünkü kral listesinde Elulu'dan sonra Dudu (21 sene) ve Şudurul (15 sene) isimleri görülür.
Bu krallardan Dudu'ya ait Nİppur ve Adab (Bismaye) da vesikalar bulunmuştur. Bu suretle Dudu'nun Guti tehlikesini bir müddet için önlediği tahmin edilebilir.
Bununla beraber Akkad Devleti’nin artık sadece Akkad denilen Orta Babilonya topraklarına hâkim olduğu anlaşılıyor.
Özetle söylemek gerekirse, Akkad Devleti’nin çöküşünü artık hiç bir şey durduramazdı. Zira yukarıda da belirttiğimiz üzere, tehlike çanları yalnız Akkadlar için değil, memleket içinde yaşayan Sümerler için de çalmakta idi.